Πανελλήνιες τότε…

και τώρα… Φαντάζομαι 😛

Κάτσε στη σειρά σου Νώντα και πάαααμε!

Aυτές οι πανελλήνιες μεγάλο ειν’χουνέρι

καλύτερα βρε μάγκα μου να ήμουνα κουνέλι

Είναι οι Πανελλήνιες πολύ μεγάλο λούκι

για δες πως με μαράνανε που ήμουνα μπουμπούκι

 

Τα νεύρα μου τα σπάσανε

Τα μάτια μου χαλάσανε

μ’αυτή την ιστορία

τα χρήματα μου φάγανε

γιατί καλά μου μάθανε

τάχα μου τη χημεία

 

Αυτές οι Πανελλήνιες με φτάσανε στο τέρμα

καλύτερα βρε μάγκα μου να έπεφτα στο ρέμα

Είναι οι Πανελλήνιες κατάρα που με δέρνει

και είναι η λαχτάρα (αγωνία) τους το μόνο που σου μένει

Γι’αυτές τις Πανελλήνιες μου φεύγει το καφάσι

καλύτερα βρε μάγκα μου στ’άγρια να ‘μουν δάση

(να έμενα στα δάση)

Είναι οι Πανελλήνιες ελεύθερη πτώση

και ποιός καλή μου μάνα μου εμε θα με γλυτώσει

3 responses to “Πανελλήνιες τότε…

  1. Μ’ αρέσει που δίνεις και δεύτερη εκδοχή σε ορισμένους στίχους…
    (Τελικά οι ποιητές εκ του προχείρου θα κατακυριεύσουμε την μπλογκόσφαιρα…)
    🙂

  2. Δεσποινίιιις Αμαλίιιιια,

    Φτιάχτε σας παρακαλούμε το RSS feed σας για να σας διαβάζουμε κι εμείς, να δούμε αν “λέει” το blog σας… 🙂

  3. @ Allu (gia allu) ta proxeira einai kalutera apo ta ka8ara 😛
    @ George: Ti ennoeis? Apo oso jerw douleuei to feed …

Leave a comment